Τα τελευταία πέντε χρόνια στη σκέψη όλων των Ελλήνων γυροφέρνει το χρέος της χώρας. Όλη μας η ενέργεια έχει εστιαστεί στο χρέος. Πόσο είναι το χρέος, εάν είναι βιώσιμο ή όχι, εάν θα πάρουμε τη δόση μας ή όχι και πότε.

Στη ζωή παίρνουμε αυτό στο οποίο δίνουμε την ενέργειά μας. Εφόσον λοιπόν όλη μας η ενέργεια δίνεται στο χρέος, άρα αυτό που αποκομίζουμε είναι χρέος. Σε αυτό οφείλεται και η αύξηση του χρέους, όσο παράξενο και αν μας φαίνεται αυτό.

Σκέφτηκε ποτέ κανείς γιατί η οικονομία μας συρρικνώνεται λόγω του χρέους μας; Εάν χρωστάς, λογικά πρέπει να δουλέψεις πιο πολύ με το μυαλό και το σώμα για να καταφέρεις να αναπτύξεις τα οικονομικά σου έτσι ώστε να μπορέσεις πραγματικά να χειριστείς οποιεσδήποτε οφειλές έχεις. Με άλλα λόγια, πρέπει να ανεβάσεις τα οικονομικά σου για να καταφέρεις να ξεπληρώσεις τις οφειλές σου. Στη δική μας περίπτωση όμως γίνεται το αντίθετο. Γιατί άραγε;

Η βασική αιτία που το χρέος μας παραμένει χωρίς χειρισμό είναι επειδή δίνουμε την ενέργειά μας στο χρέος και στο τι θα κάνει ο κάθε πολιτικός για το χρέος, οπότε αυτό που παίρνουμε πίσω είναι πιο πολύ χρέος.

Αυτό που όμως όλοι θέλουμε είναι μια καλύτερη οικονομία. Μια καλύτερη οικονομία για την οικογένειά μας και για το κράτος. Άρα, εάν θέλουμε αυτό, πρέπει να δώσουμε την ενέργειά μας στο να ενισχύσουμε την οικονομία μας σε όλους τους τομείς έτσι ώστε να ευημερήσουμε. Αλλά πώς θα το κάνουμε αυτό;

Η ευημερία ενός λαού έρχεται πάντα μέσα από την ανταλλαγή ωφέλιμων προϊόντων και αναγκαίων υπηρεσιών.

Στην Ελλάδα των συνεχών πολιτικών εξελίξεων και αλλαγής των νόμων σε εβδομαδιαία βάση είναι εύκολο να πέσει κανείς στην παγίδα «ας περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει». Το μέλλον όμως δεν περιμένει, έρχεται, καλπάζει μάλλον, και οι εξελίξεις είναι ραγδαίες.

Οι πολιτικοί μάς μιλάνε για παγκόσμια οικονομική ύφεση (περισσότερα γι’ αυτό στο επόμενο newsletter μας). Έχετε όμως ελέγξει την ανάπτυξη ανά τον κόσμο; Όλος ο κόσμος αναπτύσσεται με ραγδαίο ρυθμό, και συνεχώς γίνονται αγοραπωλησίες εταιρειών σε μεγέθη μαμούθ, με αξίες δεκάδων ή και εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων. Για ποια ύφεση μιλάμε λοιπόν;

Άσχετα από το τι γίνεται σε πολιτικό επίπεδο και από το τι μας λένε τα κανάλια, ο καθένας από εμάς πρέπει να κλείνει τ’ αυτιά του στην οχλαγωγία και να κοιτάζει το μέλλον της επιχείρησής του.

Για να πετύχει κάποιος στη ζωή, πρέπει να μπορεί να ανταλλάσσει προϊόντα ή υπηρεσίες με άλλους με ανταμοιβή.

Η ζωή πάντοτε ανταμείβει εκείνους που μπορούν και ξέρουν να προσφέρουν ωφέλιμα αγαθά και αναγκαίες υπηρεσίες.

Χωρίς σωστή ανταλλαγή καμιά επιχείρηση δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει. Με τη σωστή ανταλλαγή, αργά ή γρήγορα η επιχείρησή σας θα βρει το σωστό δρόμο.
Επίσης, η Ελλάδα της κρίσης αργά ή γρήγορα θα βρει το δρόμο της και θα βρεθεί στο δρόμο της ανάπτυξης. Όταν αυτό θα γίνει, πού θα βρίσκεται η δική σας επιχείρηση; Θα έχει τις ικανότητες να επεκταθεί ή θα περιμένει τις πολιτικές εξελίξεις;

Όσον αφορά την ανταλλαγή, στο course που προσφέρει η εταιρεία μας και διαπραγματεύεται αυτό το θέμα μαθαίνουμε, από τον συγγραφέα Λ. Ρον Χάμπαρντ, ότι υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες:

1. Εγκληματική ανταλλαγή. Αυτή είναι όταν κάποιος «παίρνει χρήματα αλλά δεν παραδίδει τίποτε ως ανταλλαγή. Αυτό λέγεται “ξάφρισμα”. Είναι το είδος “ανταλλαγής” των ληστών, των εφοριακών, των κυβερνήσεων και άλλων εγκληματικών στοιχείων.

»2. Δεύτερη κατηγορία είναι εκείνη της μερικής ανταλλαγής. Η ομάδα δέχεται παραγγελίες ή χρήματα για προϊόντα και στη συνέχεια παραδίδει μέρος αυτών των προϊόντων ή μια αλλοιωμένη εκδοχή αυτού που παραγγέλθηκε.

»3. Η τρίτη κατηγορία είναι η ανταλλαγή που είναι γνωστή τόσο στη νομική ορολογία όσο και στον κόσμο των επιχειρήσεων ως “δίκαιη ανταλλαγή”. Λαμβάνει κανείς παραγγελίες ή χρήματα και παραδίδει αυτό ακριβώς που παραγγέλθηκε. Οι πιο επιτυχημένες επιχειρήσεις και δραστηριότητες λειτουργούν στη βάση της “δίκαιης ανταλλαγής”.

»4. Η τέταρτη κατηγορία ανταλλαγής δεν είναι συνηθισμένη. Θα μπορούσε να ονομαστεί ανταλλαγή σε περίσσεια. Σ’ αυτή την περίπτωση δε δίνει κανείς δύο πράγματα για ένα που πήρε ούτε δωρεάν υπηρεσίες, αλλά δίνει κάτι πιο πολύτιμο από εκείνο για το οποίο πληρώθηκε». Παράδειγμα: Όταν οι πελάτες έρχονται στο γραφείο μας, τους προσφέρουμε καφέ ή χυμό. Εάν είναι να περιμένουν πολλή ώρα ή έχουμε να κάνουμε πολλή δουλειά, τους αγοράζουμε γεύμα από το διπλανό εστιατόριο. Το βράδυ τούς παίρνουμε τηλέφωνο να δούμε πώς αισθάνονται κ.λπ.

«Τώρα, είτε το πιστεύετε είτε όχι, το εισόδημα του οργανισμού και ο μισθός του προσωπικού εξαρτώνται από το ποια από τις τέσσερις κατηγορίες ανταλλαγής που δίνονται παραπάνω εφαρμόζεται από α) τον οργανισμό ή την ομάδα και β) από το µέλος του προσωπικού μέσα στην ομάδα.

»Αν κυριαρχεί το (1), το εισόδημα θα στερέψει σε σημείο που δεν φαντάζεσαι. Παρ’ όλο που η τηλεόραση και οι ταινίες του κινηματογράφου προσπαθούν να µας πουν ότι ο µόνος τρόπος να γίνει κανείς πλούσιος είναι κλέβοντας, αυτό δεν αληθεύει. Εκείνοι που το κάνουν αυτό, είτε είναι ληστές είτε απατεώνες επιχειρηματίες είτε κυβερνήσεις, δε θα μείνουν για πολύ σ’ αυτό τον κόσμο. Όσο μεγαλύτερη είναι η ομάδα τόσο περισσότερο χρόνο της παίρνει να καταρρεύσει, αλλά θα καταρρεύσει στα σίγουρα. Και το άτομο που παίρνει αλλά δε δίνει, πολύ γρήγορα θα βρεθεί πολύ άσχημα μπλεγμένο, µε πολλούς τρόπους.

»Η δεύτερη κατηγορία, της μερικής ανταλλαγής, μπορεί να κρατήσει ένα άτομο ή μια ομάδα σε λειτουργία µόνο για ένα άλφα χρονικό διάστημα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η επώδυνη απώλεια θέσης, καθώς βέβαια και η απώλεια εισοδήματος. Πολλές “τριτοκοσμικές χώρες”, ακόμη και οι μεγαλύτερες, βρίσκονται αυτή τη στιγμή σ’ αυτή τη δυσχερή θέση. Παίρνουν, αλλά δεν παράγουν ούτε και προσφέρουν. Αυτό ακριβώς είναι ο πληθωρισμός. Οι στρατιές των ανέργων αποτελούνται από τέτοιους ανθρώπους.

»Η τρίτη κατηγορία, της “δίκαιης ανταλλαγής”, δίνει σε κάποιον μια µάλλον σταθερή πρόοδο. Θεωρείται τίμια, είναι κοινωνικά αποδεκτή και απολύτως νόμιμη. Δεν εγγυάται, όμως, την επέκταση ή τη βελτίωση της ομάδας ή της τύχης ενός ανθρώπου. Μόλις και μετά βίας προσφέρει άνεση.

Η τέταρτη κατηγορία είναι η προτιμότερη. Είναι εκείνη βάσει της οποίας θα πρέπει να προσπαθείς να ενεργείς. Να παράγεις σε περίσσεια και να προσπαθείς να προσφέρεις ποιότητα καλύτερη από την αναμενόμενη. Να προσφέρεις και να πληρώνεσαι γι’ αυτό, βεβαίως, αλλά να προσφέρεις κάτι που είναι καλύτερο και περισσότερο απ’ αυτό που παραγγέλθηκε. Να προσπαθείς πάντοτε να γράφεις μια ιστορία καλύτερη από την αναμενόμενη, να προσπαθείς πάντοτε να προσφέρεις καλύτερη δουλειά από αυτήν που παραγγέλθηκε. Πάντοτε να προσπαθείς –και να προσφέρεις– ένα καλύτερο αποτέλεσμα από το προσδοκώμενο.

»Αυτή η τέταρτη αρχή είναι σχεδόν άγνωστη στον κόσμο των επιχειρήσεων και των τεχνών. Παρά ταύτα, αποτελεί το κλειδί για τεράστια επιτυχία και επέκταση».
Εάν εμείς, ως άνθρωποι και ως λαός, καταφέρουμε να δίνουμε ανταλλαγή σε περίσσεια, τότε γρήγορα θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την κρίση, πρώτα τη φιλοσοφική και μετά την οικονομική.