Ήταν 31 Οκτωβρίου του 2013 που ξεκίνησα να κάνω αυτό το μάθημα. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν το είχα θεωρήσει κάτι το ιδιαίτερα αξιόλογο –τι ειρωνεία!– και ότι θα με βοηθούσε τόσο πολύ. Από το πρώτο κιόλας μάθημα κατάλαβα τι γίνεται. Πλέον βλέπω και μπορώ να καταλάβω πόσο εύκολα μπορούν να αποδυναμωθούν οι άνθρωποι από την εποχή που πάνε σχολείο μέχρι τα βαθιά τους γεράματα. Η γνώση είναι κάτι το φοβερό, και ακόμα πιο θαυμάσιο το ότι ένας άνθρωπος (ο συγγραφέας της ύλης) πίστεψε στον άνθρωπο και στο ήθος του και μας έδωσε τα φώτα του μέσω ερευνών.
Μέσω αυτού του μαθήματος κατάλαβα πως ο άνθρωπος έχει ακόρεστη όρεξη για γνώση και εξαιτίας ενός πλήθους ψευδών δεδομένων και παρανοήσεων σταματάει ο ίδιος τον εαυτό του από τη γνώση, χωρίς καν να το πάρει είδηση.
Για να μη σας ζαλίζω περισσότερο με τους μονολόγους μου αυτά τα οποία σου μαθαίνει αυτό το βιβλίο είναι «Ανώτερα Δεδομένα», πράγματα που δε θα σταματήσουν να ισχύουν.
(Επίσης, η δυσλεξία είναι μεγάλο ΨΕΜΑ!)