Ομολογώ πως δε θα πίστευα πως αυτό που μας λέγανε κάποτε πως «εσύ» είσαι υπεύθυνος για ό,τι σου συμβαίνει είναι αλήθεια. ‘Ένα πολύ δυνατό μάθημα που με έκανε να αναθεωρήσω πολλά για τον εαυτό μου και για κάποια πράγματα στον τρόπο σκέψης μου. Το πώς ένας άνθρωπος αρπάζεται, το πώς ξεκινάει ένας καβγάς, το γιατί μπορεί να κλαίει ένας άνθρωπος στο παγκάκι, αν κάτσεις και σκεφτείς τους λόγους μπορεί τελικά να σε πιάσουν και τα γέλια από τα αίτια που του προκαλούν τις «κακοτυχίες».
Και στο τέλος, όταν φτάνεις και γράφεις για τις δικές σου «αταξίες», δε σε επηρεάζουν πια, από τα πιο μικρά μέχρι και τα πιο μεγάλα.
Μια λέξη: Ανακούφιση!!!